Renta inwalidy wojennego ZUS
Renta dla inwalidy wojennego to specjalny rodzaj świadczenia ZUS. Zasiłek wypłacany jest inwalidom wojskowym oraz inwalidom wojennym, którzy utracili pełnosprawność na skutek działań wojennych w czasie II Wojny Światowej lub w walkach z Ukraińską Powstańczą Armią. Ile wynosi renta inwalidy wojennego? Kto może uzyskać rentę dla inwalidy wojennego?
Co to jest renta inwalidy wojennego ZUS?
Renta jest świadczeniem wypłacanym osobom tymczasowo lub trwale niezdolnym do pracy. W przypadku inwalidów wojennych, renta przybiera postać zasiłku pieniężnego, który jest wypłacany z funduszy państwowych. Ustalenie prawa do świadczenia i późniejsze jego przekazywanie należy do obowiązków Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Warto zwrócić uwagę na fakt, że renta inwalidy wojennego przyznawana jest na innych zasadach niż renta inwalidzka. Pierwszy rodzaj zasiłku wypłaca się inwalidom, którzy doznali urazu na skutek działań wojennych w ściśle ustalonych okresach i okolicznościach. Drugi rodzaj renty dotyczy żołnierzy niezawodowych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, którzy stali się inwalidami w czasie pokoju.
Komu należy się renta inwalidy wojennego?
Kto może otrzymać wojenną rentę inwalidzką ZUS? Wszelkie kwestie związane z ustalaniem prawa do świadczeń reguluje ustawa o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin. Zgodnie z jej treścią, renta może zostać przyznana tylko w ściśle określonych przypadkach.
Rentę inwalidy wojennego przyznaje się osobom posiadającym grupę inwalidzką oraz polskie obywatelstwo (nie wymaga się dowodu czynnej służby wojskowej). Grupa powinna zostać ustalona ze względu na niepełnosprawność, zranienie lub kontuzję wywołaną działaniami wojennymi i wojskowymi w czasie:
- pełnienia służby w formacjach wojskowych, Wojsku Polskim, armiach sojuszników (także Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich) albo oddziałach ruchu podziemnego (wraz z działaniami partyzanckimi), które prowadziły walki w latach 1939 – 1945 na obszarze Polski (lub na terenie innych państw),
- prowadzenia walk z Ukraińską Powstańczą Armią,
- prowadzenia walk z grupami Wehrwolfu,
- pełnienia służby w wojskowych oddziałach ludowych i udziału w wojnie domowej w Hiszpanii,
- uczestnictwa w obronie Poczty Gdańskiej,
- brania udziału w walkach o Cytadelę Poznańską,
- uczestnictwa w konwojach (dotyczy osób będących członkami załóg handlowych statków morskich),
- walk w powstaniach śląskich lub powstaniu wielkopolskim,
- rozminowywania kraju w latach 1939 – 1945 (dotyczy członków Sił Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej).
Jakie inwalidztwo uprawnia do renty wojennej ZUS?
Renta wojenna Zakładu Ubezpieczeń Społecznych zostanie przyznana inwalidom, którzy utracili pełnosprawność na skutek kontuzji, zranień lub chorób doznanych w sytuacji:
- wypadku powstałego ze względu na wykonywanie czynnej służby wojskowej,
- przebywania na froncie,
- walki z wrogiem,
- przebywania w niewoli lub w obozie wroga,
- udziału w walkach partyzanckich lub w ruchu podziemnym, a także za okres niewoli i przebywania w więzieniu ze względu na działalność partyzancką.
Inwalidztwo może powstać także w sytuacji uprzedniego zwolnienia ze służby wojskowej. Przyznanie wojennej renty inwalidzkiej ZUS zależy więc od indywidualnych okoliczności, które doprowadziły do inwalidztwa żołnierza.
Ile wynosi renta inwalidy wojennego?
Renta inwalidzka jest waloryzowana każdego roku z dniem 1 marca. Osoby należące do pierwszej i drugiej grupy inwalidzkiej mają prawo do 100% podstawy wymiaru renty inwalidzkiej, natomiast członkowie trzeciej grupy – d0 75%.
W 2022 roku podstawa wymiaru renty inwalidy wojennego wynosi 2851,27 zł, a dla członków trzeciej grupy inwalidzkiej 1454,15 zł. Warto pamiętać, że inwalidom przysługuje także specjalny dodatek pieniężny do renty inwalidzkiej w wysokości 981,81 zł
Wojskowa renta inwalidzka ZUS
Renta inwalidzka wypłacana jest inwalidom wojskowym, którzy zostali zwolnieni ze służby wojskowej. Wyjątek stanowi sytuacja, w której niezawodowy żołnierz został skierowany na leczenie. Komendant szpitala wojskowego może wtedy podjąć decyzję o złożeniu wniosku uprawniającego żołnierza do pobierania renty inwalidzkiej jeszcze przed zwolnieniem ze służby. Świadczenie wypłaca się również żołnierzom, którzy są tymczasowo niezdolni do służby, ale nie mogą pobierać zasiłku chorobowego. W takim przypadku rentę wojskową ZUS otrzymuje się przez cały okres niezdolności do wykonywania innej pracy.
Kogo ZUS uznaje za inwalidę wojskowego?
Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznaje za inwalidów wojskowych żołnierzy niezawodowych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, którzy zostali zaliczeni do grupy inwalidzkiej na skutek inwalidztwa powstałego w czasie:
- odbywania czynnej służby wojskowej w okresie pokoju,
- trzech lat od zwolnienia ze służby, w przypadku gdy inwalidztwo zostało wywołane przez urazy albo choroby powstałe w czasie odbywania czynnej służby wojskowej.
Inwalidztwo może powstać w związku lub bez związku z odbywaną służbą. Za inwalidów wojskowych nie uznaje się jednak żołnierzy zwolnionych ze służby w ciągu 6 tygodni od początku jej odbywania, których inwalidztwo zostało wywołane przez chorobę powstałą przed rozpoczęciem służby i niepogorszoną przez wykonywane obowiązki.
Inwalidztwo wojskowe w związku z odbywaną służbą
Inwalidztwo pozostające w związku z odbywaną służbą to inwalidztwo, które zostało wywołane przez:
- wypadek w czasie realizacji zadań wynikających z odbywanej służby,
- choroby zakaźne w miejscu służbowego pobytu wojskowych,
- choroby wywołane przez szczególne warunki służby,
- pogorszenie uprzednich stanów chorobowych ze względu na obowiązki wynikające z odbywanej służby.
Inwalidztwo wojskowe bez związku z odbywaną służbą
Za inwalidztwo wojskowe pozostające bez związku z odbywaną służbą uznaje się inwalidztwo, które zostało wywołane przez:
- wypadek powstały na skutek rażącego niedbalstwa żołnierza, który posiadał odpowiednie umiejętności potrzebne do wykonywania określonych czynności i pozostawał w kompetentnym nadzorze przełożonych, ale umyślnie naruszył przepisy lub ich rozkazy,
- wypadek do którego przyczynił się żołnierz w stanie nietrzeźwości,
- kontuzję albo zranienie umyślnie wywołane przez żołnierza.
Ile wynosi wojskowa renta inwalidzka?
W zależności od przypisanej żołnierzowi grupy inwalidzkiej i okoliczności powstania inwalidztwa, renta wojskowa z tytułu niezdolności do pracy wynosi:
- 100% podstawy wymiaru dla I oraz II grupy inwalidzkiej, jeżeli inwalidztwo powstało w związku ze służbą wojskową,
- 80% podstawy wymiaru dla I oraz II grupy inwalidzkiej, jeżeli inwalidztwo powstało bez związku ze służbą wojskową,
- 75% podstawy wymiaru dla III grupy inwalidzkiej, jeżeli inwalidztwo powstało w związku ze służbą wojskową,
- 60% podstawy wymiaru dla III grupy inwalidzkiej, jeżeli inwalidztwo powstało bez związku ze służbą wojskową.
Wniosek o rentę inwalidy wojennego ZUS
Jakie dokumenty są potrzebne, aby ZUS przyznał rentę inwalidy wojennego? Interesant powinien złożyć:
- wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy,
- formularz OL-9 – zaświadczenie o stanie zdrowia, które będzie wskazywać na związek kontuzji z okolicznościami wskazanymi jako upoważniające do uzyskania renty inwalidy wojennego,
- dokumenty, które potwierdzą okres odbywania służby wojskowej.
Zestaw dokumentów należy złożyć osobiście w wybranej placówce ZUS lub przesłać je drogą elektroniczną poprzez PUE.
Wniosek o rentę inwalidy wojskowego ZUS
Osoby zainteresowane uzyskaniem renty inwalidy wojskowego powinny złożyć do ZUS:
- wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy,
- druk OL-9, czyli zaświadczenie o stanie zdrowia i dokumentacja medyczna opisująca schorzenia powstałe w czasie odbywania służby wojskowej,
- książeczkę wojskową albo zaświadczenie o odbywaniu służby wojskowej,
- orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej,
- wojskowe zaświadczenie, które potwierdzi okres przymusowego zatrudnienia w ramach zastępczej służby.
Druki należy złożyć po zwolnieniu inwalidy ze służby wojskowej, o ile nie wystąpiły wyjątkowe okoliczności upoważniające do uzyskania renty wojskowej na innych warunkach.
